ABD'de Azimli ve Başarılı Bir Türk Kadını...
Gülten Hanım, Amerika'da 20 yıllık evlililkte terk edildikten sonra yaşı ilerlemiş olmasına rağmen bir yandan çalışıp, bir yandan iki çocuğunu büyütüp bir yandan da iki üniversite bitirmiş.
31 Temmuz 2021 - 22:24
Amerika'nın Arizona eyaletinde yaşayan Gülten Hanım, 20 yıllık ev hanımlığından sonra iki çocuğuyla tek başına yaşam mücadelesi vermek zorunda kalmış. Bunun için de elinden terzilik geldiği için bir alışveriş merkezindeki dükkanda tadilat işleri yaparak para kazanmaya başlamış. Ancak kazandığı paranın ev geçindirmeye yetmediğini söylüyor.
İşvereninin tavsiyesiyle o yaştan sonra üniversiteye gitmeye karar vermiş. Kansas City University'ye başvurmuş fakat hem vakit bulamayacağından hem de İngilizcesinin yetersiz olduğunu düşündüğünden biraz cesaretsizmiş. Fakat okulun bahçesinde Araplar gibi başka ırkları görünce "onlar yapıyorsa ben neden yapamayayım!" demiş ve ilk dönemin sonunda B+ ve A gibi notlar görünce kendine olan güveni yerine gelmiş.
Kocası evi terketmiş ve iki çocuğuna 20 yıl sonra çalışmaya başlayıp bakarken, bir yandan ev işleri devam ederken bir de üniversitede başarı göstermek Gülten Hanım'ı mutlu etmiş. O zama yıl 1986. Kızı 15 yaşında, oğlu ise 10 yaşında! Kızını da okuldan sonraları çalışması için çalıştığı alışveriş merkezinde küçük bir işe yerleştirmiş.
Yine kendisine yol gösteren işvereni okulun nasıl gittiğini sorduğu bir gün Gülten Hanım'a altın değerinde başka bir fikir daha verip önünü açmış. Gülten Hanım notlarının çok iyi olduğunu ve tam zamanlı okuma şansına sahip olmak istediğini söyleyince, 1972 yılında aldığı Amerikan vatandaşlığının bir avantaj olduğunu ve Texas eyaletine yerleşirse orada yerli halk olarak kabul edilip daha az masrafla okula tam zamanlı devam etme şansının olacağını söylemiş.
Fakat aylık 450 Dolar kazanç ve okula giden iki çocuk bir de üstüne bir kediyle bunu nasıl yapacağını düşünmüş. Ama yine harekete geçmiş ve çocuklarıyla kedisini elindeki pick-up aracına yükleyip Texas'ın yolunu tutmuş ve hemen Texas Central College'ye kayıt yaptırmış. Fakat o dönem aldığı derslerden pek keyif alamamış çünkü çocukları ergenlikte, onların dertleriyle uğraşıyor ve çalışıp para kazanıyor, evin işleri derken dertli zamanlar geçirmiş.
Bir yıllık sertifikasını aldıktan sonra o dönem daha önce programa başlayıp mezun olan okul arkadaşlarının teklifiyle bu defa Washington'ın yolunu tutmuş Gülten Hanım. Arkadaşları beraber ev tutmayı teklif etmiş. Kiralık bir eve çıkıp masrafları paylaşmışlar. Arkadaşları mezun oldukları için hemen iş bakmaya başlamışlar. Fakat o, hemen orada okula gidip 2 sene mi 4 sene mi sürecek ilerlemek niyetinde olduğunu söylüyor. Bu sebeple part time bir çamaşırhanede yine terzilik işi bulmuş. Kızı o sıralar zaten askeriyeye girmiş ve evden ayrılmış Ama oğlu hala yanında olduğu için onunla da ilgilenmesi gerektiğinden işten ara ara izin alıp eve oğluyla ilgilenmeye gittiğini anlatıyor. Burada da işinin hemen evin yanındaki binada olmasının avantajını yaşamış.
Orada da hemen bir koleje yazılmış. Bütün masraflarını devlet ödüyormuş fakat notlarının zayıf olmaması koşuluyla. C bile yeteli imiş. Hatta ev kirasının da bir kısmını karşılamış devlet. Tüm bunlar fakirlik belgesi sayesinde olmuş. Bu sayede birçok firmadan da burslar kazanmış ve dört yılın sonunda Gülten Hanım mezun olmuş.
Fakat o zaman geçmişe dönüp baktığında toplamda 7-8 sene boyunca okula gitmek, çalışmak, çocuklar ve bir sürü sorunla uğraşmak! Kendisiyle gurur duymasını sağlamış. O kadar çok part time işte çalışmış ki! Avukat ofislerinde temizlik de yapmış, terziliğe de devam etmiş, çocuk bakıcılığı da yapmış. Hatta bir ara Türk bir çiftin yanında yatılı olarak bakıcıılk yapmış ve yeme içme gibi masrafları olmadığı için maaşı cebine kalıyormuş, bu onun için büyük bir avantaj olmuş o dönem.
Mezun olduktan sonra iş aramaya başlamış ve yüzüne kapanan çok kapı olmasına rağmen o hiç pes etmemiş. Moda tasarımı okumuş tecrübesi de olmasına rağmen nerdeyse 30 işyerinden geri çevrilmiş. Sonunda bir işe başlamış ve orada senelerce çalışmış. Güzel de para kazandığını ifade ediyor.
Gülten Hanım o sıralar gelişmekte olan teknoloji ve interneti keşfetmiş ve çağın gerisinde kalmak istememiş. Arkadaşı, öğrenmek için okula gitmesini tavsiye edince iyi maaş aldığı ve sigortalarının ödendiği parlak işini bırakmak istememiş. Ama bir şekilde bu eğitime de başlayan Gülten Hanım, gece geç vakitlere kadar web tasarımı çalıştığını ve bu işten müthiş zevk aldığını anlatıyor.
Derken web tasarımı bölümünü de bitirmiş ve o zamanlar 50'sine yakın bir yaşlarda olduğunu ifade ediyor. Öğretmenlerinden birinin teklifiyle de 3.5 sene kadar orada öğretmenlik yapmış.
Kıssadan hisse, Gülten Hanım, Amerika'da ne olmak istersen kaç yaşında olursan ol hatta cebinde paran bile olmasa her şeyin mümkün olduğunu ama sadece çok çalışmak gerektiğini insanlara aktarmak istediğinin altını çiziyor. "Karşına çıkan işlerde nazlanmadan koşulları kabullenip çalışacaksın, fedakarlık yapacaksın ki hedefe ulaşabilesin." diyor.
KAYNAK: gezigezive
İşvereninin tavsiyesiyle o yaştan sonra üniversiteye gitmeye karar vermiş. Kansas City University'ye başvurmuş fakat hem vakit bulamayacağından hem de İngilizcesinin yetersiz olduğunu düşündüğünden biraz cesaretsizmiş. Fakat okulun bahçesinde Araplar gibi başka ırkları görünce "onlar yapıyorsa ben neden yapamayayım!" demiş ve ilk dönemin sonunda B+ ve A gibi notlar görünce kendine olan güveni yerine gelmiş.
Kocası evi terketmiş ve iki çocuğuna 20 yıl sonra çalışmaya başlayıp bakarken, bir yandan ev işleri devam ederken bir de üniversitede başarı göstermek Gülten Hanım'ı mutlu etmiş. O zama yıl 1986. Kızı 15 yaşında, oğlu ise 10 yaşında! Kızını da okuldan sonraları çalışması için çalıştığı alışveriş merkezinde küçük bir işe yerleştirmiş.
Yine kendisine yol gösteren işvereni okulun nasıl gittiğini sorduğu bir gün Gülten Hanım'a altın değerinde başka bir fikir daha verip önünü açmış. Gülten Hanım notlarının çok iyi olduğunu ve tam zamanlı okuma şansına sahip olmak istediğini söyleyince, 1972 yılında aldığı Amerikan vatandaşlığının bir avantaj olduğunu ve Texas eyaletine yerleşirse orada yerli halk olarak kabul edilip daha az masrafla okula tam zamanlı devam etme şansının olacağını söylemiş.
Fakat aylık 450 Dolar kazanç ve okula giden iki çocuk bir de üstüne bir kediyle bunu nasıl yapacağını düşünmüş. Ama yine harekete geçmiş ve çocuklarıyla kedisini elindeki pick-up aracına yükleyip Texas'ın yolunu tutmuş ve hemen Texas Central College'ye kayıt yaptırmış. Fakat o dönem aldığı derslerden pek keyif alamamış çünkü çocukları ergenlikte, onların dertleriyle uğraşıyor ve çalışıp para kazanıyor, evin işleri derken dertli zamanlar geçirmiş.
Bir yıllık sertifikasını aldıktan sonra o dönem daha önce programa başlayıp mezun olan okul arkadaşlarının teklifiyle bu defa Washington'ın yolunu tutmuş Gülten Hanım. Arkadaşları beraber ev tutmayı teklif etmiş. Kiralık bir eve çıkıp masrafları paylaşmışlar. Arkadaşları mezun oldukları için hemen iş bakmaya başlamışlar. Fakat o, hemen orada okula gidip 2 sene mi 4 sene mi sürecek ilerlemek niyetinde olduğunu söylüyor. Bu sebeple part time bir çamaşırhanede yine terzilik işi bulmuş. Kızı o sıralar zaten askeriyeye girmiş ve evden ayrılmış Ama oğlu hala yanında olduğu için onunla da ilgilenmesi gerektiğinden işten ara ara izin alıp eve oğluyla ilgilenmeye gittiğini anlatıyor. Burada da işinin hemen evin yanındaki binada olmasının avantajını yaşamış.
Orada da hemen bir koleje yazılmış. Bütün masraflarını devlet ödüyormuş fakat notlarının zayıf olmaması koşuluyla. C bile yeteli imiş. Hatta ev kirasının da bir kısmını karşılamış devlet. Tüm bunlar fakirlik belgesi sayesinde olmuş. Bu sayede birçok firmadan da burslar kazanmış ve dört yılın sonunda Gülten Hanım mezun olmuş.
Fakat o zaman geçmişe dönüp baktığında toplamda 7-8 sene boyunca okula gitmek, çalışmak, çocuklar ve bir sürü sorunla uğraşmak! Kendisiyle gurur duymasını sağlamış. O kadar çok part time işte çalışmış ki! Avukat ofislerinde temizlik de yapmış, terziliğe de devam etmiş, çocuk bakıcılığı da yapmış. Hatta bir ara Türk bir çiftin yanında yatılı olarak bakıcıılk yapmış ve yeme içme gibi masrafları olmadığı için maaşı cebine kalıyormuş, bu onun için büyük bir avantaj olmuş o dönem.
Mezun olduktan sonra iş aramaya başlamış ve yüzüne kapanan çok kapı olmasına rağmen o hiç pes etmemiş. Moda tasarımı okumuş tecrübesi de olmasına rağmen nerdeyse 30 işyerinden geri çevrilmiş. Sonunda bir işe başlamış ve orada senelerce çalışmış. Güzel de para kazandığını ifade ediyor.
Gülten Hanım o sıralar gelişmekte olan teknoloji ve interneti keşfetmiş ve çağın gerisinde kalmak istememiş. Arkadaşı, öğrenmek için okula gitmesini tavsiye edince iyi maaş aldığı ve sigortalarının ödendiği parlak işini bırakmak istememiş. Ama bir şekilde bu eğitime de başlayan Gülten Hanım, gece geç vakitlere kadar web tasarımı çalıştığını ve bu işten müthiş zevk aldığını anlatıyor.
Derken web tasarımı bölümünü de bitirmiş ve o zamanlar 50'sine yakın bir yaşlarda olduğunu ifade ediyor. Öğretmenlerinden birinin teklifiyle de 3.5 sene kadar orada öğretmenlik yapmış.
Kıssadan hisse, Gülten Hanım, Amerika'da ne olmak istersen kaç yaşında olursan ol hatta cebinde paran bile olmasa her şeyin mümkün olduğunu ama sadece çok çalışmak gerektiğini insanlara aktarmak istediğinin altını çiziyor. "Karşına çıkan işlerde nazlanmadan koşulları kabullenip çalışacaksın, fedakarlık yapacaksın ki hedefe ulaşabilesin." diyor.
KAYNAK: gezigezive
YORUMLAR